sabah kalkınca edilen klasik küfürler olur, çalışırken, okurken... fark etmez. Güne her zaman kötü bir adım atılabilir. Zaten dünden kalan küçük atıklar vardır ruhun üzerinde. Kirli çamaşırlar misali, biraz temizlenmek gerekir belkide.
sıcak bir duş belki, su sesi rahatlatır hani, işte öyle birşey denir o an... Hayallerin kokusunda, görüntülerin sesinde... Sevdiğinin verdiği bir eşyadan umut bile beklenir hatta.
Bugün ne giysem?
Önemli bir husus aslında "bugün ne giysem". Kişi önce kendisi için, o gün ki, o an ki ruh haline göre giyinir zaten. Eh kalkıp o hoş giysi giyilince bir umut, bir sıcaklık kaplar başlarda. Aranan bir koku vardır belkide, bir his, bir görüntü... Bir giysiden medet ummak. Özlemden sanırım...
Küfür edip giymek ise bambaşkadır. Durumu nötr'ler sanki ya da öyle gibi görünür. Bir yanda bıkkınlık, tükenmişlik; bir yanda kocaman bir duygu yumağı. Kedi olup o yumakla oynayası gelir insanın, ama bir yandan da gerilip karşıdaki her ne ise onu tırmalamaya hazırdır o an.
yok yok, günler güzel. küçük adımlarla, yavaş yavaş, tada tada...
üstümdesin, üstündeyim, üstümde bir ağırlık, altımda bir boşluk, nerdeyim?
Giyindim, umdum, gördüm ve
kokusunun görüntüsünde küçük ışıklar, tadında ise tuzlu tatlılıklar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder