içime kim doldurdu bu kum torbalarını bir türlü kavrayamadım. Siperler kazılmış, takılıp düşüyorum içlerine. Üzerime havan topları yağıyor ama, kan yok sadece biraz acı. Tabi arada uçuşan toprak parçlarının gözüme gözüme girmesini saymıyorum. Girseler de bir etkisi yok zira. Nasılsa görecek bir şey görmedim son baktığımdan beri bu yana ileri...
hakikatten o kum torbaları nerden geldi ki şimdi? hemde bir adam boyunda. arasında kurşun da geçiyor. bari iyi koysaydınız.
güldüm bak. valla. Koydunuz zaten. ben de iyi koysaydınız diyorum... peeh.
bıraktım abicim, cidden bıraktım ya. nerden çıktı bu sahne ki şimdi? ellerimde ne vardı? neyi kokluyordum en son?
sistem geri yükleme var mıydı? yoktu değil mi... üzüldüm bak şimdi.
ne diyordum ben? anlamaya çalıştığım ne? ya da anlamaya çalıştığım?
aman boşver, düşünme gene.
bak yarın cumartesi!
hatırlıyorsun değil mi günleri falan? zaman kavramın duruyor yerinde?
gözlerimin önünde kum torbaları... uykusuzluk koymuş sanırım oraya. öyle olmalı yani. mantık öyle diyor.
eksiğim bir cuma gecesinde. cumartesinin hevesiyle tutunuyorum yarına. dünün acısını taşıyorum sırtımda.
pis çocuk. ne bu tırnaklar... gene kafanı kaşıdın değil mi?
ballı maymuncuk kaybeden oldu mu? açması gereken bir kaç kapı yok muydu? kapılar neden kayboldu ki birden?
ya kapının ardındaki sesler? ya o insanın içine dolan tatlı, taze, kurabiye kokusu?
gene mi çizdi yoksa ellerini. döveceğim ama artık.
kumtorbası demiştim değil mi?
alaka işte.
boşver.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder